در فارسنامه ابن بلخی در مورد رامجرد آمده است :                              " رامجرد: ناحیتی است بر کنار رود کر و بندی بر این رود کرده بودند از قدیم باز کی آب این ناحیت می داد و به روزگار فتور خراب شده بود و ناحیت رامجرد مختل گشته اکنون اتابک چاولی آن بند را عمارت کرد و ناحیت آبادان شد و آن را فخرستان نام نهادند و هواء این ناحیت سردسیر معتدل است و غله بوم است و ربعی عظیم دارد و میوه نباشد"(فارسنامه ابن بلخي. تصحيح رستگار فسايي. ۳۰۲).

همچنین در فارسنامه ناصری آمده: " در اصل رامگرد ... از سردسیرات فارس در جانب شمال شیراز است. درازای آن از حسن آباد تا قریه بیزان ۸ فرسخ و پهنای آن از اسفدران تا نگارستان ۴ فرسخ. محدود است از جانب مشرق به بلوك مرودشت و از شمال به بلوك مايين و ابرج و از مغرب به بلوك كامفيروز بيضا و از سمت جنوب به حومه شيراز ... آبش از رودخانه كامفيروز است. در زمان قديم در جانب سرگاه اين بلوك بندي بسته بودند بعد از خرابي آن امير جلال الدين اتابك چائلي از امراي دولت سلطان آلب ارسلان سلجوقي در حدود ۵۰۰ واند اين بند را تعميري لايق نمود ..."(فارسنامه ناصري. تصحيح رستگار فسايي. ۱۳۴۳).

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: